Adalete sadece karşı tarafı mağlup edebileceğimiz zamanlarda sığınıyoruz.

 

Ülkenin geldiği duruma bakıp üzülmemek elde değil. Daha öncesi ne kadar iyiydi ne kadar kötüydü tartışılır, ama bir kötüye gidiş olduğu çok bariz.

Acı olan bariz görünen ilişkilerin inkar edilmesi, dün tehdit edenlere sesini çıkarmayanların bugün kendileri tehdit edildiğinde ses çıkarmaları oldukça manidar. Hele de hala güvenirlilik arıyor olmaları da çok ilginç. Gözümüzün içine baka baka da yalan söylemeleri daha ilginç.

Ne desek boş, çünkü hala bir adalet sağlama gücümüz yok, çünkü bir adalet arayışımızda yok. Sadece karşı mağlup edebileceğimiz anlarda sığındımız bir adalet anlayışımız var.